تحلیلی بر توزیع فضایی کاربری فضای سبز شهر اسلام‌آباد غرب

پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش انجام کار، توصیفی - تحلیلی است. هدف این پژوهش، تحلیلی بر توزیع فضایی کاربری فضای سبز شهر اسلام‌آباد غرب و جامعة آماری آن شامل 25 نفر از متخصصان و کارشناسان مربوط به موضوع مدنظر است. ابزار اندازه‌گیری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ای است که براساس مبانی نظری و پیشینة پژوهش طراحی شد و برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش، روش تحلیل سلسله‌مراتبی(AHP) به کار رفت. برای ارزیابی توزیع فضایی فضاهای سبز بر 10 شاخص تأکید شد که برای سنجش توزیع فضایی اهمیت بیشتری داشتند. نتایج نشان داد براساس هرکدام از شاخص‌ها، توزیع فضایی مناسبی در زمینة فضاهای سبز با هر نوع شاخص (ازجمله فاصله از مسیل، فاصله از واحد مسکونی، فاصله از مراکز درمانی و...) وجود دارد؛ همچنین با عمل همپوشانی شاخص‌های 10گانه نیز چنین نتیجه‌ای به دست آمد؛ به گونه‌ای که محدوده‌های مرکز و متمایل به مرکز در تمامی جهات شهر در نقشة نهایی، بهترین محدوده‌‌ها برای ایجاد و توسعة فضاهای سبز شناخته شدند که تقریباً بیشتر فضاهای سبز موجود نیز در این محدوده‌‌ها قرار گرفته‌اند؛ بنابراین فضاهای سبز در شهر اسلام‌آباد غرب از نظر توزیع فضایی، مطلوب ارزیابی می‌شوند. نتایج این مطالعه به برنامه‌ریزان شهری برای توزیع فضایی کاربری فضای سبز در توسعة نواحی شهری کمک می‌کند.